Tworzenie okazji do przyswajania i zapamiętywania informacji przez emocjonalnie zaangażowanie dziecka w to, co robi – eksperymentowanie i doświadczenia.
Rozwijanie koncepcji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci.
Budowanie skutecznego systemu współpracy z rodzicami w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych.
Tworzenie sytuacji sprzyjających uczeniu rozumienia zachowań innych dzieci oraz radzenia sobiez lękiem.
Zintensyfikowanie współdziałania z rodzicami w procesie diagnozy rozwoju, wczesne rozpoznanie indywidualnych potrzeb dziecka. Wspieranie rodziców w pełnieniu funkcji wychowawczej.
Podniesienie jakości zajęć rozwijających uzdolnienia i zajęć specjalistycznych.
Poszerzenie warsztatu pracy nauczycieli o nowe metody wspomagania rozwoju przedszkolaków.
Kształtowanie wrażliwości u przedszkolaków na potrzeby innych i słabszych.
Wyrabianie postaw promujących zdrowy styl życia poprzezpobyt na powietrzu oraz doskonalenie sprawności motorycznych tj: zwinność, skoczność i wytrzymałość.
Rozwijanie przez zabawę kompetencji kluczowych – kształtowanie samodzielności, kreatywności i zaradności życiowej.
Przygotowanie do świadomego korzystania ze sztuki oraz do jej współtworzenia.
Kreowanie okazji pozwalających zrozumieć przyczynę i skutek danej sytuacji poprzez historyjki obrazkowe, rozwiązanie rebusów, zagadek, krzyżówek.
Współdziałanie z instytucjami środowiska lokalnego dla potrzeb rozwoju dzieci i placówki.
Poszerzanie oferty edukacyjnej przedszkola poprzez realizację działań wynikających
z awansu zawodowego.
Promowanie dokonań przedszkola z okazji jubileuszu placówki.
Wiersz
Kiedy dziecko śpiewa –
śpiewa cały świat.
Cały świat piosenką jest,
śpiewa kot i śpiewa pies,
ptak na niebie, wiatr na drzewie,
świerszcz na łące…
Nawet kiedy pada deszcz,
to ten deszczyk śpiewa też,
że po deszczu, że po deszczu
będzie słońce.
Kiedy dziecko tańczy – tańczy cały świat.
Z rudym kundlem czarny kot,
drzewa z niebem, z ziemią płot,
ptak z obłokiem, wiatr z motylem,
świerszcz na łące…
Cały świat ma tyle lat,
ile dzieci mają lat,
te dzieciaki, co do tańca
wzięły słońce.
Kiedy dziecko płacze –
płacze cały świat.
Kot ma oczy pełne łez,
na podwórku płacze pies,
wiatr w kominie, mysz pod miotłą,
świerszcz na łące.
O, jak słono od tych łez,
nawet cukier słony jest,
o, jak ciemno, o jak zimno –
gdzie jest słońce?
Dajcie dzieciom słońce, żeby łez nie było,
Dajcie dzieciom słońce, dajcie dzieciom miłość.
Dajcie dzieciom słońce, całe słońce z nieba,
Żeby mogły tańczyć, mogły śpiewać.