29 czerwca swoje zakończenie roku miała najmłodsza grupa „Misiów”. Podsumowaniem całorocznej przygody z przedszkolem była „Piracka wyprawa po skarb”! 
Dzieci od samego rana z wielkim uśmiechem, a zarazem przejęciem i zaciekawieniem czekały kiedy wyruszą w poszukiwania skarbu
Kiedy już w łodzi przypłynęła do nas wiadomość 
od Kapitana Pstryka, wiedzieliśmy, że aby odnaleźć skarb, musimy być bardzo czujni 
, rozglądać się wokoło i wykonywać wszystkie zadania, ćwiczenia i instrukcje, żeby zdobyć klucze, które otworzą naszą tajemniczą skrzynię ze skarbem. 
„Ahoj przygodo!” – powiedzieliśmy i ruszyliśmy śmiało przed siebie. Ale, gdzie ten skarb? 
W szatni go nie ma, na placu zabaw też! Idziemy dalej i szukamy wskazówek…
I oto, na budynku, dostrzegamy strzałki! 
Już coraz bliżej skarbu. Jeszcze tylko ćwiczenia zręcznościowe 
, aby zdobyć klucze. To nic dla nas trudnego, przez cały rok ćwiczyliśmy sprawność i zręczność i naprawdę jesteśmy w tym dobrzy. 
Pokonaliśmy tunel, przeciągaliśmy linę, a także złowiliśmy „rybki” na kolację dla Kapitana Pstryka. Mamy trzy klucze, sprawdzamy, który pasuje, bo nasza ciekawość jest już bardzo nadwyrężona. Mamy to! 
Skarbem okazała się tajemnicza płyta.
Co na niej jest? Pomysłów nie brakuje. Może to sam Kapitan do nas przemówi? Może przepowie nam przyszłość, albo podziękuje za kolację? Jesteśmy bardzo ciekawi, ale też bardzo zmęczeni i głodni! Wracamy na salę, a tam niespodzianka od Papugi Benity. Stół ze smakołykami! 
Ktoś nam chyba czyta w myślach? Podoba się to nam. 
Po chwili odpoczynku, nadszedł czas na sprawdzenie Skarbu! Siedzimy cichutko, z szeroko otwartymi oczami. Patrzymy, patrzymy i przecieramy oczy ze zdziwienia. 
To MY!!! Tylko jacyś dziwni…. Tacy mali, nieśmiali, trochę przestraszeni. Naszym Skarbem są nasze WSPOMNIENIA 
z grupy „Misiów”!!! Nasze pierwsze spotkanie z paniami, z salą, nasz pierwszy spacer ( nie wiedzieliśmy wtedy przecież, że można spacerować z „wężem” ), nasz pierwszy posiłek, pierwszy taniec, gimnastyka, piłka nożna, rytmika. Pierwszy występ przed rodzicami. Ale jest coraz lepiej, dostrzegamy u siebie już uśmiech, a nawet zaczynamy psocić! Zrozumieliśmy już, że przedszkole jest naszym drugim domem i chętnie tu przychodzimy , czasami nawet nie chcemy z niego wyjść. Oglądamy z zaciekawieniem, dzielimy się spostrzeżeniami i jesteśmy bardzo szczęśliwi.
My i nasze Panie !!!
Ale dość już tych wzruszeń, czas rozpocząć wakacje! 
Włączamy muzykę 
i dajemy się ponieść naszej fantazji…
Ahoj, Przygodo!!!
